De Mol S10E05: Het nog steeds populaire woord ‘roe’

Als ik iemand in mijn plaats een belangrijke levensbeslissing moet laten nemen en ik heb de beschikking over Paul de octopus en Emanuelle, dan kies ik geheid voor Paul. En toch. Op miraculeuze wijze slaagt Emanuelle erin om vijf keer correct te kiezen tussen een medekandidaat afknallen of niet. De kans dat zoiets (zonder voorkennis) lukt? 1 op 32, of zo’n drie procent. Dat is toevalligerwijs ook exact de kans dat iemand van haar medekandidaten haar of haar vriend Clemens onderhand nog sympathiek vindt.

Hier se, ‘roe’! De kandidaten toveren weer de populairste woorden eerst uit hun T-shirtmouwen tijdens de proef in het waterpretpark. En gaan ze dan toch voor een normaal, ‘modern’ woord als tuba, dan gaat het van: ‘aha, tuba, een synoniem voor eileider!’ Terwijl elke nuchtere Aalstenaar – hier gespeeld door Kristof, broer van Rens, Sep, Stef en Sven –  toch weet dat een tuba in de eerste plaats een muziekinstrument is, zeker?

Nu Kristof voelt dat het van hem zal moeten komen deze proef, gaat hij zich ook bemoeien met het aftelprotocol in de waterglijbanen. In de achterbuurten van Aalst heeft hij ongetwijfeld veel op zijn tellen moeten letten, wat nu handig van pas komt. Na slechts 22 pogingen slaagt de groep erin het woord ‘roes’ te maken – al dan niet ingegeven door het verleden van Yens, de grote roesganger, die nog altijd zijn snor wenst te behouden op vraag van werkelijk niemand. Jammer dat SABOTEUR geen twee T’s telt, overigens, of Anke had TRUT gespeld als luchtige knipoog naar Emanuelle, die haar de volgende dag nog danig op de zenuwen zal werken in de paintballproef.

Maar ook in deze proef doet Emanuelle al haar best om zich onsympathiek te maken. Is het eerst nog haar vriend Clemens, die werkelijk voor geen andere reden dan het voeden van zijn demonische grijns de glijbaanproef zo goed mogelijk doet mislukken, dan begint Emanuelle wat later kokers open te draaien. Terwijl de regels nochtans duidelijk waren, aldus Bert. ‘Zo helder als een glas… *kijkt om zich heen, op zoek naar een goeie metafoor* water. Zo helder als een glas water!’

De nieuwe mol moet trouwens wel Sven zijn, want zijn bezoeker – Kristof – had als enige badslippers aangetrokken. Dus ofwel was hij – als hulpje van de mol – op de hoogte van de proef in het waterpretpark. Ofwel beschouwen ze badslippers in Aalst en omstreken als gepast schoeisel. Bij nader inzien kan ik nog geen uitsluitsel geven over de identiteit van de mol.

In de jaarlijkse paintballproef moet er daarna weer van hier naar daar gehost worden, deze keer met een aftelklok op de borst gepind die werkelijk geen enkele rol speelt. Zou Anke 50 keer geraakt worden, ze had nog een halfuur om naar haar bunkertje te wandelen. Zo ver komt het niet, want Anke beslist om de sluipschutters met verbazend gemak tot 6 keer toe tijdelijk uit te schakelen. Alle andere kandidaten samen doen dat welgeteld 0 keer. Dus wanneer Bert zijn totaal onnodige ‘you’re the woman with the gun, I am the man with the money’-speech afsteekt, had dat treffender geweest tegen Anke. Zij is écht een vrouw om schrik van te hebben met een wapen in de handen. Dan zal ‘ff door het buikske ademen’ niet helpen, Bert. Maar goed, Berts aanpak lijkt aan te slaan bij Emanuelle, die hem smeekt om ‘niet met haar hoofd te spelen’.

Wanneer Anke na de proef ‘keiteleurgesteld’ is in iedereen, haalt Bert – in wie ze teleurgesteld ís – weer zijn lifecoachcapuchon uit deze of gene achterzak met een bemiddelend ‘da’s oké, je mag teleurgesteld zijn’ tot gevolg. Zo werkt het niet Bert, als jij zelf beschuldigd wordt.

Veel zal het niet meer uitmaken voor Bert, want hoe vaak hij ook ‘ff rustig door het buikske ademt’, zijn scherm kleurt rood. Eén ding is zeker: hij zal deze reis in Italië niet snel vergeten. ‘Italië was het toch, he?’, denkt hij wanneer hij de taxi instapt. ‘Hola senor’, begroet de chauffeur hem. Bert ademt een laatste keer rustig door het buikske. ‘Buongiorno.’