Bezoekje

Ik verschalk haar
liefst nog op haar nest,
afspraak noch agenda,

dat ik daar plots dan sta.

Geen bezwaar
dat ik even binnenkom?
Ze zwijgt,
stom.
Wenkt.

Ik zet een stap die mijn hart
een stap dichter bij het hare brengt.
Knik.
Als bloemen zijn wij voor elkaar
geschikt,
denk ik, maar ik praat
over het weer.
Dat het koud is
(als mijn leven).
Dat we hopen op wat beter.
(Dat ik haar dat kan geven.)

And remember, every comment is just a tiny poem, waiting to grace the pages of the internet.